Λούνα-Παρκ

Έχω ακούσει να παρομοιάζουν τη ζωή με ένα Λούνα-παρκ. Μπαίνεις μέσα στην αρχή μην ξέροντας τι να πρωτοκάνεις,γυρνάς από εδώ και από εκεί και δοκιμάζεις διάφορα παιχνίδια.

Κάποια δε θα σου αρέσουν,με άλλα θα τρομάξεις, ενώ,πάντα θα υπάρχει και αυτό το ένα που θα θες να ανεβαίνεις ξανά και ξανά γιατί είναι το αγαπημένο σου και δε θα το βαρεθείς ποτέ...Κάπως έτσι ,λοιπόν ,είναι και με τους ανθρώπους στην πραγματική ζωή...Για αυτό εγώ, θέλω να ανέβω σε ένα τρενάκι μαζί σου μέχρι να μου τελειώσουν οι μάρκες. Δε θέλω να δοκιμάσω άλλα παιχνίδια,θέλω συνέχεια να έχω το δικό μου το αγαπημένο,θέλω αυτή η βόλτα να γίνεται ξανά και ξανά με εσένα πλάι μου.

Είσαι μαζί μου σε αυτό; Γιατί ξέρεις,αν εσένα σε εντυπωσιάσει κανένα άλλο παιχνίδι και θέλεις να το δοκιμάσεις, η δική μου διαδρομή θα γίνει από αυτές που δε μ΄ αρέσουν και με τρομάζουν .Θα με τρομάζει ,γιατί δε θα είσαι εσύ κοντά μου όταν πέφτει το τρενάκι να μου κρατάς το χέρι...Δε θα μου αρέσει η βόλτα γιατί δε θα είσαι εκεί όταν ανεβαίνει να γελάμε μαζί...

Εγώ πάντως,δε θέλω να τα δοκιμάσω τα άλλα τα παιχνίδια που έμειναν στο Λούνα-πάρκ,είμαι σίγουρη ότι κανένα δε θα είναι καλύτερο από το δικό μας το τρενάκι...Και μπορεί να πέφτει το τρενάκι μας καρδιά μου όταν δεν είμαστε κοντά,θα νιώθει ότι οι επιβάτες του δεν είναι ευτυχισμένοι και θα παίρνει την κατηφόρα αλλά εμείς με την αγάπη μας θα το αναγκάζουμε να σηκωθεί και να πάρει ξανά το δρόμο προς τα πάνω.

Μπορεί να έχει σκαμπανεβάσματα η διαδρομή ,αλλά το βλέπεις το τέρμα του; Είναι εκεί ψηλά, γιατί στο τέλος όλα θα πάνε καλά και θα μείνουμε σταθερά ευτυχισμένοι...Τότε η βόλτα θα είναι ομαλή και θα την απολαμβάνουμε αγκαλιασμένοι..."